Het begon als een sprookje. Met een prins en een wit paard. Tot over m’n oren verliefd was ik. Hij was lief, slim, artistiek, charismatisch en charmant. Okee, ik wist wel dat hij te veel dronk en niet zo goed voor zichzelf zorgde. Maar dat zou wel stoppen want wij hadden het leuk samen. Hij had veel meegemaakt in zijn leven. We inspireerden elkaar met levensverhalen en kunst. Ik spoorde hem aan om zijn leven te veranderen, knipte vacatures voor hem uit en stopte hem vol met liefde, vitamines en adviezen.

Maar de verslaving was hardnekkig en mijn kennis daarover nihil. Het gaf steeds meer stress. Zijn bedoelingen om te veranderen klonken oprecht en positief. Maar hij bleef veel te veel drinken. Langzaam verdween mijn geloof in zijn goede voornemens. Hij kon het niet. Ik voelde me machteloos, wist niet meer wat ik moest doen om hem te helpen. Hij nam mijn hulp niet meer aan. We kregen steeds vaker ruzie. Ik moest niet zo zeuren.

Stap uit je drama

Het was een maatschappelijk werkster bij Verslavingszorg die een driehoek voor ons tekende met drie rollen: een slachtoffer, een redder en een aanklager.

Ze legde ons uit hoe wij in deze driehoek beland waren en steeds wisselden van rol. 

De dramadriehoek (ook wel reddersdriehoek genoemd) bleek een bekend patroon, in de jaren zestig beschreven door Stephen Karpman.

Stop met redden!

Het was een enorme eye-opener. Ik kreeg de opdracht om te stoppen met redden. Hij moest zelf zijn problemen aanpakken. 

Het verhaal was duidelijk. Onze voornemens ook. Maar de praktijk bleek weerbarstig en niemand vertelde ons HOE je uit die dramadriehoek komt. Onze relatie heeft het niet gered. De mooie man ook niet. Zijn lijf gaf het na jaren slechte zelfzorg op. 

Inmiddels kan ik dit verhaal met droge ogen vertellen. Het is al lang geleden. Het was super verdrietig. Toch ben ik nu vooral dankbaar voor deze ervaring. Deze periode was het startpunt voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik herkende wat ik deed: Altijd voor anderen zorgen. En er is niks mis met zorgen voor, maar ik nam problemen over. En dat was niet te vol te houden. Dat deed ik in relaties, vriendschappen en ook op het werk. Onbewust en automatisch.

Dit belangrijke inzicht zette ik om in een doel. Ik wilde leren hoe ik mensen kon helpen zonder hun problemen of hun werk over te nemen. 

En zo begon mijn carrièreswitch tot trainer en coach. Door NLP en geweldloze communicatie heb ik nu een andere innerlijke houding. Ik ben mij bewust van mijn waarden en overtuigingen, gevoelens en behoeftes. In plaats van automatische aannames te doen, stel ik vragen en kom ik voor mijn grenzen op. 

Van dramadriehoek naar winnaarsdriehoek

En dan ontstaat er een andere driehoek, een patroon met alleen maar winnaars.
Je bent:

• Faciliterend in plaats van redder 
• Realistisch in plaats van slachtoffer
• Assertief in plaats van aanklager 

In de winnaarsdriehoek ben je constructief. Als een giraffe steek je je lange nek uit en neem je waar wat er gebeurt. Je durft je kwetsbaar op te stellen en neemt je verantwoordelijkheid. Je komt voor je behoeftes op, stelt grenzen en geeft feedback. 

Dat is niet altijd gemakkelijk en ik stap nog regelmatig in mijn oude patroon. Maar ik herken het steeds sneller en heb dan de tools om anders te reageren.

Bewustwording is de eerste stap. Daarna kun je het patroon doorbreken. Zodat ook jij 
–       Niet meer automatisch problemen van anderen overneemt 
–       Een coachende rol kunt pakken 
–       Voor je grenzen opkomt
–       Je behoeftes aangeeft en om hulp durft te vragen
–       Eerlijke feedback durft te geven

Zit jij nou de hele tijd te knikken omdat je dit patroon herkent en wil jij uit de dramadriehoek stappen? Ik help je graag. Neem contact op om de mogelijkheden te bespreken.